- ἐτυμολογικόν
- ἐτυμολογικόςbelonging tomasc acc sgἐτυμολογικόςbelonging toneut nom/voc/acc sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἐτυμολογικόν
Look at other dictionaries:
Etymologicum Magnum — The Etymologicum Magnum (Ancient Greek: Μέγα Ετυμολογικόν) or Etymologicum genuinum was a grammatical encyclopedia edited at Constantinople in the 9th century AD. The work, which is alphabetical to the third letter, borrows from Choiroboskos,… … Wikipedia
υπερθέτης — ὁ, Α (κατά το Μέγα Ετυμολογικόν) «ὁ ὑπεράνω θέτων». [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερτίθημι. Η λ. απαντά μόνο στο Μέγα Ετυμολογικόν, στην ετυμολόγηση τού επιθ. ὑπερθετικός] … Dictionary of Greek
Etymologicon magnum — ( el. Ετυμολογικόν Μέγα) is a lexicon of the Greek language written by an unknown lexicographer around 1100 AD. It is based on many ancient sources, including Stephanus Byzantius and Diogeneianos (or Diogenianus). It was published for the first… … Wikipedia
Etymologie — im Verständnis der modernen Sprachwissenschaft ist die Erklärung der Entstehung eines Wortes oder Morphems in einer gegebenen Gestalt und Bedeutung. Als sprachgeschichtlich (diachron) ausgerichtete Erklärungsweise ist sie Bestandteil der… … Deutsch Wikipedia
Etymologicum magnum — (griechisch Etymologikon mega Ἐτυμολογικὸν μέγα) ist ein alphabetisch geordnetes Sammelwerk von Wörtern bzw. Vokabeln der Griechischen Sprache in Form eines Wörterbuchs, das etwa um 1100 entstand. Es befasst sich jedoch nicht nur – wie der… … Deutsch Wikipedia
Etymologicum Magnum — (en grec Έτυμολογικόν Μέγα) est le titre traditionnel du plus important lexique byzantin de grec ancien qui ait été conservé. Il a été constitué au XIIe siècle. Ses principales sources sont l Etymologicum Genuinum (IXe siècle), lui… … Wikipédia en Français
Αθίγγανος — ο (Μ Ἀθίγγανος) νεοελλ. αυτός που ανήκει στη φυλή τών Τσιγγάνων μσν. (κατά το Ετυμολογικόν Μέγα, «ἀθίγγανος, ὁ μὴ θέλων τινί προσεγγίσαι» ο πληθ. ως ουσ. οἱ Ἀθίγγανοι προσωνυμία και τών αιρετικών Μελχισεδεκιτών. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ στερητ. + θιγγάνω… … Dictionary of Greek
Φοίβος — Το επικρατέστερο επίθετο του θεού Απόλλωνα. Σημαίνει τον φωτεινό και λαμπερό θεό. * * * ο / Φοῑβος, ΝΑ, και ως επίθ. φοῑβος, οίβη, ον, και φοιβός, ή, όν, Α 1. μυθ. προσωνυμία κυρίως τού Απόλλωνος ως θεού που αντιπροσώπευε την καθαρότητα, την… … Dictionary of Greek
Χάρυβδη — η / Χάρυβδις, ύβδεως, ΝΜΑ, και ιων. τ. γεν. ύβδιος Α μυθ. μυθικό θαλάσσιο τέρας, με μορφή γυναίκας, προσωποποίηση τής θαλάσσιας δίνης, που μαζί με τη Σκύλλα καταπόντιζε τα πλοία και κατάπινε τους ναύτες, όταν περνούσαν τον Σικελικό Πορθμό νεοελλ … Dictionary of Greek
έφηλος — ἔφηλος, ον (Α) 1. καρφωμένος σε κάτι 2. (για μάτι) αυτός που έχει λευκό στίγμα επίσης για πρόσωπο που έχει λευκό στίγμα στα μάτια («ὀφθαλμοῑσιν ἔφηλος», Μέγα Ετυμολογικόν) 3. αυτός που έχει εφηλίδες, φακίδες στο πρόσωπό του. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί +… … Dictionary of Greek
